معرفی فیلم شهر خاموش
فیلم سینمایی «شهر خاموش» به نویسندگی و کارگردانی احمد بهرامی، دومین اثر بلند این کارگردان پس از «دشت خاموش» است که در سال ۱۴۰۳ تولید شده است. این فیلم به صورت سیاه و سفید فیلم‌برداری شده و بخشی از سه‌گانه‌ای است که با «مرد خاموش» تکمیل می‌شود. «شهر خاموش» در جشنواره‌های بین‌المللی متعددی حضور داشته و موفق به دریافت جوایزی از جمله جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره شب‌های سیاه تالین و جایزه بهترین فیلم از جشنواره نوستالژیا شده است.
داستان فیلم شهر خاموش
فیلم شهر خاموش به کارگردانی احمد بهرامی، داستان زنی به نام بمانی را روایت می‌کند که پس از گذراندن ۱۰ سال حبس به جرم قتل همسرش، به‌طور موقت آزاد می‌شود. در دوران زندان، فرزند او به خانواده شوهرش سپرده شده است. بمانی بلافاصله پس از آزادی به جستجوی پسرش می‌پردازد و به کارگاه اسقاط ماشینی می‌رود که ابی، برادر شوهرش، در آنجا مشغول به کار است؛ اما او ادعا می‌کند که از سرنوشت پسر بمانی بی‌اطلاع است.
این فیلم با بهره‌گیری از فضاسازی خاص و فیلم‌برداری سیاه و سفید، محیطی سرد و صنعتی را به تصویر می‌کشد که نمادی از جامعه‌ای مردسالار و خشن است. بمانی در مسیر جستجوی فرزندش با چالش‌های متعددی مواجه می‌شود و با مردانی روبه‌رو می‌گردد که هر یک نمایانگر بخشی از ستم و نگاه جنسیتی حاکم بر جامعه هستند. این روایت، سفری است از ناامیدی به جسارت، که در آن بمانی برای بازپس‌گیری کرامت انسانی و حق مادری خود تلاش می‌کند.
«شهر خاموش» با استفاده از نمادها و تصاویر قدرتمند، به بررسی مسائل اجتماعی و خانوادگی می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه سیستم‌های ناعادلانه می‌توانند کرامت انسانی را زیر سؤال ببرند. این فیلم با دریافت جوایزی همچون بهترین کارگردانی از جشنواره شب‌های سیاه تالین و بهترین فیلم از جشنواره نوستالژیا، توانسته است توجه منتقدان و مخاطبان بین‌المللی را به خود جلب کند.
بازیگران فیلم شهر خاموش
فیلم سینمایی «شهر خاموش» به کارگردانی احمد بهرامی، با حضور جمعی از بازیگران برجسته سینمای ایران ساخته شده است. باران کوثری، بازیگر توانمند، در نقش اصلی این فیلم به ایفای نقش پرداخته و با اجرای قوی خود، شخصیت بمانی را به‌خوبی به تصویر کشیده است.
علاوه بر کوثری، بازیگرانی همچون بابک کریمی، علی باقری، بهزاد دورانی، محسن مهری دروی و برادران دوقلوی کریم و حبیب شراهی در این اثر حضور دارند. هر یک از این هنرمندان با نقش‌آفرینی‌های خود، به تعمیق داستان و فضاسازی فیلم کمک شایانی کرده‌اند.
نقد و بررسی فیلم شهر خاموش
فیلم «شهر خاموش» به کارگردانی احمد بهرامی، اثری سیاه‌وسفید و درامی سنگین است که به‌تازگی در گروه هنر و تجربه به نمایش درآمده است. این فیلم، دومین قسمت از سه‌گانه‌ای با درون‌مایه‌های مشترک است که با «دشت خاموش» آغاز شده و با «مرد خاموش» تکمیل خواهد شد. بهرامی در این اثر، با الهام از سینمای تجربی و آثاری از کارگردانانی مانند عباس کیارستمی و بلا تار، فضایی سرد و بی‌روح را به تصویر می‌کشد که با داستانی ساده اما تأثیرگذار همراه است.
داستان فیلم حول محور زنی به نام بمانی (با بازی باران کوثری) می‌چرخد که پس از ده سال حبس به اتهام قتل همسرش، به‌طور موقت آزاد می‌شود و به دنبال فرزند خود می‌گردد. این روایت، تقابل زنانگی با جامعه مردسالار را به‌خوبی نشان می‌دهد و نقدی بر نگاه جنسیتی حاکم بر جامعه است. بهرامی با انتخاب شخصیت اصلی زن و پرداختن به تم انتقام‌جویی در کنار مادرانگی، رویکردی مدرن را در پیش گرفته است که در سینمای ایران کمتر دیده می‌شود.
از نظر فنی، فیلم با استفاده از نماهای ۱۸۰ درجه و پلان-سکانس‌های بلند، تجربه‌ای تازه در فضای یکنواخت سینمای ایران ارائه می‌دهد. فیلم‌برداری مسعود امینی تیرانی و موسیقی فواد قهرمانی، به‌ویژه در ایجاد فضای آخرالزمانی و انتقال حس سردی و ناامیدی، نقش بسزایی دارند. بااین‌حال، برخی منتقدان معتقدند که فیلم به دلیل فضای سیاه و ناامیدکننده‌اش، اجازه چندانی به رسوخ امید در درام نمی‌دهد و رویکردی بی‌رحمانه به زندگی را به تصویر می‌کشد.
دیدگاه های کاربران