معرفی فیلم شاهد
فیلم شاهد به کارگردانی نادر ساعی‌ور یکی از آثار برجسته سینمای مستقل ایران است که در سال ۲۰۲۴ در بخش «افق‌های ویژه» جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمد و موفق به کسب جایزه بهترین فیلم در این بخش شد. این فیلم که محصول مشترک ایران، آلمان، و اتریش است، بدون مجوز رسمی در ایران ساخته شده و به موضوعات حساس اجتماعی می‌پردازد.
داستان فیلم حول محور ترلان، یک معلم رقص بازنشسته (با بازی مریم بوبانی) می‌چرخد که شاهد قتل یکی از شاگردانش به دست شوهر او، فردی خشن و بانفوذ، است. پلیس و خانواده او به ترلان توصیه می‌کنند که در مورد این واقعه سکوت کند، اما او به مبارزه برای کشف حقیقت ادامه می‌دهد. این فیلم به طور مستقیم به اعتراضات اخیر در ایران، به‌ویژه جنبش «زن، زندگی، آزادی»، اشاره دارد و از وضعیت زنان و سرکوب‌های حکومتی الهام گرفته است.
فیلم شاهد نقدی بر بی‌عدالتی‌های اجتماعی و دولتی در ایران است و نگاهی عمیق به خشونت علیه زنان و سکوت جامعه در برابر این خشونت دارد. ساعی‌ور در این فیلم مانند فیلم کوتاه مدیر مدرسه از تجربه‌های جنبش اعتراضی ایران بهره گرفته و به واکنش مردم و حکومت در برابر چنین وقایعی پرداخته است. موفقیت فیلم در جشنواره ونیز بازتابی از توجه جهانی به سینمای مستقل ایران و مشکلات اجتماعی این کشور است.
داستان فیلم شاهد
فیلم شاهد به کارگردانی نادر ساعی‌ور داستانی اجتماعی و تأمل‌برانگیز را روایت می‌کند که در بستر جنبش‌های اعتراضی اخیر ایران شکل گرفته است. این فیلم بر محور شخصیت ترلان، یک معلم رقص بازنشسته، تمرکز دارد. او شاهد قتل یکی از شاگردانش به دست شوهر خشن و بانفوذ اوست. شوهر مقتول که از مقامات حکومتی است، به دلیل قدرت و نفوذش از مجازات مصون می‌ماند، و پلیس نیز از بررسی جدی پرونده خودداری می‌کند. ترلان اما، با وجود فشارهای خانواده و جامعه که او را به سکوت دعوت می‌کنند، تصمیم می‌گیرد که به هر قیمتی حقیقت را دنبال کند.
این فیلم تصویری از مبارزه زنان ایرانی با ساختارهای سرکوبگر اجتماعی و حکومتی ارائه می‌دهد. در حقیقت، داستان شاهد نگاهی به وضعیت کنونی جامعه ایران دارد، جایی که خشونت خانگی و سرکوب‌های حکومتی در برابر زنان همچنان نادیده گرفته می‌شود. ترلان، قهرمان فیلم، در این مسیر سخت با چالش‌های فراوانی روبرو می‌شود اما تسلیم نمی‌شود، او نمادی از زنان مقاوم در برابر ظلم است که برای حفظ کرامت انسانی خود می‌جنگند.
در این فیلم که به زبان فارسی ساخته شده، مریم بوبانی در نقش ترلان، هانا کامکار و غزل شجاعی نیز به ایفای نقش پرداخته‌اند. مضمون فیلم به‌طور خاص به دوران پس از کشته‌شدن مهسا (ژینا) امینی و اعتراضات گسترده‌ای که پس از آن در ایران شکل گرفت، اشاره دارد.
دیدگاه های کاربران