بررسی فیلم آشغال های دوست داشتنی

این فیلم در سال ۹۱ با پشتوانه ۵۰ درصدی بنیاد فارابی به عنوان یک نهاد دولتی تولید شد و مجوز ارشاد را دریافت کرد. با این حال، برای اخذ مجوز اکران و شرکت در جشنواره فیلم فجر با مشکل مواجه شد. پس از برگزاری مذاکرات، امیر یوسفی سهم بنیاد فارابی را خریداری کرد تا صاحب ۱۰۰ درصد از فیلم شود و به طور کامل مالکیت آن را بر عهده بگیرد.

بعد از مراحل طولانی و شش بار رد شدن در جشنواره فجر، فیلم بالاخره به اکران عمومی رسید. با این حال، برای بررسی و نقد فیلم باید توجه داشت که به دلیل احتمال وجود جرح و تغییرات در نسخه‌ی اکران پس از شش سال، ساختار فیلم ممکن است به خطر بیفتد. با این حال، به عنوان مخاطبان، ما با نسخه‌ی اکران شده فیلم سروکار داریم و نسخه‌ی فعلی را بررسی خواهیم کرد.

اهمیت زاویه دید روایت در یک فیلم سینمایی برای بهترین انتقال پیام و ایده‌ی آن بسیار حائز اهمیت است. در فیلم “آشغال‌های دوست‌داشتنی”، بی‌توجهی به زاویه دید روایت فیلم باعث بروز مشکلاتی شده است که در طول شش سال برای این فیلم به وجود آمده است. این فیلم شامل پنج شخصیت برجسته است که بیشترین زمان فیلم را صحبت با یکدیگر دارند، اما مرکز داستان به مادر خانواده، یعنی منیر خانم، متمرکز است. در این فیلم، زاویه دید روایت از دیدگاه منیر خانم است و با تمرکز بر حس و دغدغه‌های او، به گذشته و حال ماجراهای داستان نگاه می‌شود.