بررسی فیلم دوزیست

فیلم از ابتدا خودش را به طور کامل برای تمامی مخاطبان آشکار می کند. در اولین سکانس، در حالی که شاهد یک مراسم عروسی هستیم (که مشخص نیست عروسی چه کسی است)، با کاراکترهایی آشنا می شویم که قصد دارند از جایی سرقت کنند. دیالوگ های آنها به آرامی گفتگو می کنند و تحت صدای بلند موسیقی تقریباً غیر قابل شنیدن هستند. کارگردانی این سکانس شامل استفاده فراوان از نماهای کلوزآپ، پرهیز از لانگ شات های معرف، حرکات تند و کنترل نشده دوربین، بازی های عصبی، دیالوگ های غریب و اینسرت های متعدد است. این همه عوامل، همراه با فضای نامشخص و نامعلوم این سکانس، باعث می شوند که پی بردن به اتفاقاتی که در حال رخ دادن در این سکانس هستند، بسیار سخت باشد.

به غیر از این توصیف‌ها، داستان این فیلم به‌طور کلی با تاخیر شدیدی آغاز می‌شود. در حالی که در کلی‌ترین معنا، داستان شباهت زیادی به فیلم «درباره‌ی الی» (ساخته اصغر فرهادی در سال ۱۳۸۷) دارد. داستان یک دختر ناشناس است که به یک گروه دوستانه پیوسته و با گذر زمان، اطلاعات بیشتری درباره او آشکار می‌شود و در نهایت، به دلیل یک حادثه بدی که برای او رخ می‌دهد، رابطه بین اعضای این گروه دوستانه تغییر می‌کند. این شباهت به ویژه در زمانی مشخص می‌شود که همسر سابق مریم (با بازی مجید نوروزی) نیز در فیلم حضور دارد.